Από το 2019, μαζικές διαδηλώσεις κατά του Ιράν και της επιρροής του ξέσπασαν στο Ιράκ και τον Λίβανο, ακολουθούμενες από εσωτερικές διαμαρτυρίες κατά της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του Ιράν. Εσωτερικά, οι Ιρανοί απαιτούν τη διάλυση του κληρικού καθεστώτος. Διαδηλώσεις πραγματοποιούνται καθημερινά στο Ιράν με διαμαρτυρίες για τον πληθωρισμό, τις οικονομικές ανισότητες, τις ελλείψεις νερού, τις αμοιβές των δασκάλων, τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και την ανεργία. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτές τις διαδηλώσεις με βάναυση καταστολή, σκοτώνοντας εκατοντάδες. Οι σωματικές συγκρούσεις οδηγούν σε συλλήψεις και οι συλλήψεις οδηγούν σε βασανιστήρια. Τα βασανιστήρια οδηγούν σε πανικόβλητες εξομολογήσεις που εξάγονται υπό ακραία πίεση. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυτές τις πληροφορίες για να συλλάβει άλλους Ιρανούς σε ένα συνεχιζόμενο δίχτυ που χρησιμοποιείται για τη διατήρηση της θεοκρατίας. Οι Ιρανοί πολίτες θέλουν τη δική τους ταυτότητα, όχι τη διεθνική κοινότητα των πιστών που είναι η ummah, όπως προτιμά ο Χομεϊνί. Αντί για εθνική ταυτότητα, ο Χομεϊνί προωθεί το δόγμα του velayat-e faqih, που σημαίνει την ανώτατη κηδεμονία του ισλαμικού νομικού – πιο γνωστό ως σύστημα διακυβέρνησης που δικαιολογεί την κυριαρχία του κλήρου στο κράτος. Η θρησκευτική ηγεσία ελέγχει όλη την πολιτική και θρησκευτική εξουσία. Όλες οι κρίσιμες αποφάσεις του Ιράν διέρχονται από τον ανώτατο ηγέτη. Ο ανώτατος ηγέτης κυβερνά όλα τα όργανα του Ιράν. Κανείς δεν έχει λόγο για τη συμπεριφορά του ανώτατου ηγέτη. Οτιδήποτε αντίκειται στον λόγο του θεωρείται άμεση ανυπακοή στον Αλλάχ. Το Ιράν κυβερνά μέσω της βίας. Ο ανώτατος ηγέτης ίδρυσε μια βάναυση θεοκρατία που έχει ξεμείνει από ιδέες, επιζώντας υπό την αιγίδα της φασιστικής κυριαρχίας.

Πολλοί άνθρωποι στο Ιράν δεν επιτρέπεται να έχουν εκπαίδευση ή εργασία λόγω της θρησκείας τους. Εξαιτίας των πεποιθήσεών τους, ακόμη περισσότεροι φυλακίζονται ή δολοφονούνται στους δρόμους και στις φυλακές. Επιπλέον, το καθεστώς αποκαλεί επανειλημμένα τους απλούς πολίτες και τους ακτιβιστές προδότες και κατασκόπους. Το Εθνικό Δίκτυο Πληροφοριών, πιο γνωστό ως Ιρανικό Ιντραδίκτυο, φιλτράρει την περισσότερη κίνηση στο Διαδίκτυο ενώ διερευνά περιεχόμενο για οτιδήποτε αντίκειται στα επαναστατικά ιδεώδη. Η κυβέρνηση φοβάται την ανοιχτή συζήτηση, την ελεύθερη ροή πληροφοριών και σκέψης. Σύντομα, η κυβέρνηση θα ψηφίσει νόμο που ποινικοποιεί την παραγωγή και τη διανομή εργαλείων καταστρατήγησης λογοκρισίας, ενώ θα επιτρέπει την πιο εις βάθος ηλεκτρονική παρακολούθηση. Αυτά είναι τα τελευταία λαχανιάσματα μιας κυβέρνησης στην καθοδική κλίση της θητείας της.

Στην αναφορά, Iran Influence Operations, με ημερομηνία 17 Ιουλίου 2020, Treadstone 71, είχαμε παρατηρήσει αιχμές στη δραστηριότητα του Twitter γύρω από συγκεκριμένα hashtag. Το κύριο hashtag στόχευε τη Maryam Rajavi. Η Maryam Rajavi είναι η ηγέτης των Λαϊκών Μουτζαχεντίν του Ιράν, μιας οργάνωσης που προσπαθεί να ανατρέψει την ιρανική κυβέρνηση και η εκλεγμένη Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Αντίστασης του Ιράν (NCRI).[1] Στις 17 Ιουλίου 2020, αντιπροσώπευσε την Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής #FreeIran2020 online για το NCRI. Η έκθεση παρακολουθούσε τη δραστηριότητα του Twitter και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης γύρω από την Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής.

Η Παγκόσμια Σύνοδος Κορυφής του 2022 ξεκινά αυτό το Σαββατοκύριακο. Παρατηρήσαμε αυξημένη δραστηριότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Ιράν που αντικατοπτρίζουν τις αναρτήσεις του ίδιου αρνητικού τύπου εναντίον της ηγεσίας των Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν. Οι τρέχουσες αναρτήσεις πιθανότατα προετοιμάζονται για νέες λειτουργίες που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την αντιμετώπιση τυχόν μηνυμάτων αντιπολίτευσης. Οι πιο πρόσφατες αναρτήσεις αντικατοπτρίζουν και πάλι τη χρήση ανταγωνιστικών hashtag, όπως το #Maryam_Rajavi_is_terrorist και το hashtag που χρησιμοποιήθηκε το 2020. Διαβάστε τη νέα αναφορά.